Peygamberimiz bir bayram günü sokakta çocukların neşe içinde oynadıklarını gördü. Ancak içlerinden biri ağlıyor, üzüntülü bir şekilde kenarda duruyordu. Diğer çocuklar gülüp oynarken onun mutsuz ve hüzünlü bir şekilde oturması Hz.Peygamberin dikkatini çekti. Peygamberimiz çocuğun yanına giderek ona “Neden sen de diğerleriyle birlikte oynamıyorsun, niçin üzüntülüsün, bir sıkıntın mı var?” dedi.
Çocuk şöyle cevap verdi: “Babam, Peygamberle katıldığı bir savaşta şehit oldu. Annem ise başka biriyle evlendi. Yiyecek, içecek bir şeyim ve sığınacak yerim yok. Anneli babalı çocukların böyle yeni elbiseler giyip oynamalarına imrendiğim için ağlıyorum.” Allah’ın elçisi, çocuğun bu sözlerinden çok etkilendi, duygulandı ve ona “ Benim, baban, Aişe’nin annen, Hasan ve Hüseyin’in de kardeşlerin olmasını ister misin?” dedi. Çocuk sevinerek “Neden istemeyeyim, tabi ki isterim.” cevabını verdi. Peygamberimiz çocuğu alıp evine götürdü, güzelce giydirip karnını doyurdu. Çocuk sevinçle arkadaşlarının yanına döndü ve onlarla birlikte oyuna daldı.
Selim GÜNDÜZALP (Peygamberimizin Hayatından Seçilmiş Öyküler, s. 4344.)
Selim GÜNDÜZALP (Peygamberimizin Hayatından Seçilmiş Öyküler, s. 4344.)
• Yukarıdaki örnek olayın ana fikri sizce nedir?
Yetim ve öksüzleri gözetmeli onlara maddi ve manevi yardımlarda bulunmalıyız.
• Bu olayı, Peygamberimizin öksüzleri ve yoksulları gözetmeye verdiği önem açısından değerlendiriniz.
Peygamberimiz, yoksul, yetim, öksüz ve ihtiyaç sahiplerine yardımda bulunmayı onları gözetmeyi çok önemsemiş bize bu konuda sürekli tavsiyelerde bulunuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder